همه چیز شبیه فیلمی است که داستانی یک خطی دارد. مهندس نرم‌افزاری که پس از ۳۰ سال تحصیل، کار و زندگی در آمریکا به وطن برمی‌گردد تا بقیه عمرش را جور دیگری زندگی کند؛ انتخابی سخت که البته «پایان خوش» را برایش به همراه می‌آورد. «ساسان بهزادی» همان موقع که تازه اینترنت داشت در ینگه دنیا توسعه می‌یافت، توانست شرکتی معتبر بسازد و با کمپانی‌های نامدار آمریکایی وارد مذاکره شود. اما بعد‌ها تصمیم گرفت که قید همه چیز را بزند و پیش خانواده‌اش برگردد...
همه چیز شبیه فیلمی است که داستانی یک خطی دارد. مهندس نرم‌افزاری که پس از ۳۰ سال تحصیل، کار و زندگی در آمریکا به وطن برمی‌گردد تا بقیه عمرش را جور دیگری زندگی کند؛ انتخابی سخت که البته «پایان خوش» را برایش به همراه می‌آورد. «ساسان بهزادی» همان موقع که تازه اینترنت داشت در ینگه دنیا توسعه می‌یافت، توانست شرکتی معتبر بسازد و با کمپانی‌های نامدار آمریکایی وارد مذاکره شود. اما بعد‌ها تصمیم گرفت که قید همه چیز را بزند و پیش خانواده‌اش برگردد. تجربه‌های بکر او در عرصه تولید نرم‌افزار توانست فرصت‌های جذابی را پیش پایش قرار دهد. حالا او پس از ۱۰ سال توانسته با همراهی چند جوان علاقه‌مند و ایده‌پرور، دو بازی آن‌لاین بسازد که حدود ۲ میلیون نفر کاربر داشته باشد. انتخاب بازی «شهرنشینان» به عنوان بهترین بازی آن‌لاین سال گذشته کشورمان، بهانه‌ای شد تا با او گفت‌و‌گویی داشته باشیم و درباره رمز و راز بازی‌سازی آن‌لاین و موفقیت در این حوزه بیشتر بدانیم.
وقتی برگشتید شرایط برای کار در حوزه تخصصی‌تان چطور بود؟
اوایل که آمده بودم، کمی سخت بود. حسابش را بکنید از جایی می‌آمدم که اینترنت خیلی پیشرفت کرده بود و خیلی از کار‌ها به صورت آن‌لاین انجام می‌شد. اینجا اما اوایل مجبور بودم شب‌ها به صورت «دایل آپ» به اینترنت وصل شوم تا ای‌میل‌هایم را چک کنم. اما حالا دیگر شرایط فرق کرده و فکر کنم توی خانواده، فقط مادر ۸۰ ساله‌ام با اینترنت سر و کار ندارد. آن موقع، سازمان‌ها و شرکت‌های ایرانی تازه داشتند برای خودشان سایت می‌زدند و این جریان داشت پا می‌گرفت. می‌رفتم پیش مدیران و می‌گفتم این سایتی که دارید خیلی خوب است، اما می‌تواند هزار برابر بهتر بشود. راهکارهای متفاوت را به آنها ارائه می‌کردم تا بتوانند خدمات و اطلاعات بهتری را به مشتری‌هایشان بدهند...